Geboren: 30 november1894, Oude Pekela
Vermoord: 6 mei 1945, Butzbach (Hessen)
De katholieke slager Adolf Lukken verzet zich op zijn manier tegen de Duitse bezetter. Hij helpt onderduikers aan vlees en slacht illegaal. Adolf Lukken is bevriend met zijn Joodse collega-slagers de Levie en Stoppelman. Als zij in kamp Westerbork belanden, bezoekt hij hen meermalen. Hij brengt hen boodschappen over van hun vrouwen, die dan nog in Pekela verblijven en verstrekt de mannen wat voedsel.
Adolf, vader van acht kinderen, zit op diverse plaatsen in Nederland gevangen: Winschoten, Scheveningen (Oranjehotel) en Rotterdam. Dan wordt hij overgebracht naar Siegburg en Rockenberg in Duitsland. Hij loopt vlektyfus op en bezwijkt een dag na de bevrijding van Nederland in Butzbach.
Adolf Lukken ligt begraven op het Nederlands ereveld bij Frankfurt am Main. De familie bezoekt elk jaar de dodenherdenking op de begraafplaats en houdt zo de herinnering ’levend’.
