Giny Lukkien uit Ter Apel was van 1945 tot 1962 officieel stateloos. Dat betekende dat zij zich regelmatig moest melden bij de politie. Reden hiervoor was haar huwelijk met de Poolse soldaat Dominik Podgórski.
Krijgsgevangene
Dominik Podgórski is in 1944 Pools soldaat en 22 jaar oud. Hij wordt krijgsgevangen gehouden op het Kanaaleiland Alderney en moet gedwongen werken aan de Atlantikwall, de verdedigingslinie van de Duitse bezetter. Maar de grond onder Duitse voeten wordt te heet, en hij wordt samen met zijn medegevangenen naar vaste wal gebracht en in treinen vanuit St. Malo op transport gesteld naar het inmiddels beruchte Auschwitz.
Tijdens een overnachting in een schoolgebouw in België weet een grote groep mannen te vluchten en vindt onderdak bij boerenfamilies. Dominik sluit zich vervolgens aan bij de Eerste Poolse Pantser Divisie van generaal Stanislaw Maczek. Via België en Breda trekken de troepen noordwaarts en in april 1945 bereiken ze Ter Apel.
Van Ter Apel naar Wilhelmshaven
Generaal Maczek heeft zijn intrede genomen in het Hoofdkwartier aan de Hoofdkade in Ter Apel, maar Dominik Podgórski zoekt bij burgers naar slaapplaatsen voor de rest van de groep. Zelf overnacht hij in Drogisterij Lukkien en maakt daar kennis met dochter Giny.
Maar Dominik moet snel verder. Op 12 en 13 april wordt Stadskanaal bevrijd. De pantserdivisie van Maczek trekt verder en de zegetocht eindigt met de verovering van het Noord-Duitse Wilhelmshaven, waar Maczek op 6 mei 1945 de onvoorwaardelijke capitulatie aanvaardt van de daar aanwezige 34.000 manschappen en 200 vaartuigen van de Duitse Kriegsmarine.
Terug naar Ter Apel
Dominik Podgórski is er bij en het maakt grote indruk op hem. Maar er was nog iets wat een onuitwisbare indruk heeft gemaakt: dat meisje uit Ter Apel. Zodra hij verlof heeft, zoekt hij haar op om haar beter te leren kennen. Terug naar Polen kan niet, daar zijn inmiddels de Russen de baas. Dominik besluit in Ter Apel te blijven en vindt een baan als automonteur bij een garagebedrijf.
In 1951 trouwt hij met Giny Lukkien en samen beginnen ze een automobielbedrijf aan de Brink in Sellingen. Vanwege de Koude Oorlog wordt Giny officieel stateloos. Dit wordt pas in 1962 rechtgetrokken. Dominik en Giny krijgen samen twee kinderen en verplaatsen hun bedrijf in 1965 naar Stadskanaal. Geruime tijd na de bevrijding begint Dominik Podgórski aandacht te vragen voor een herdenkingsplek. Op 4 mei 1993 krijgt Stadskanaal, dankzij de vasthoudendheid van een Poolse motorordonnans, het Generaal-Maczek-monument en het gelijknamige plein.
